Wat koken betreft dan. Eten daarentegen kan ik weer wel erg goed. Toch 1 van de 2!
Goed koken is me niet gegeven en ik steek het erop, dat ik gelijkertijd nog een boek wil lezen, de hond wil uitlaten en de garage wil opruimen… bij wijze van. Geen geduld ervoor en teveel andere dingen willen doen. Terwijl, voor fotograferen heb ik een engelengeduld. Niet te rijmen.
Met vroeger een echte warme bakker in huis had ik ook niet echt de neiging eens een taart in elkaar te flansen. Iemand anders dichtbij kon dat veel beter, dus waarom zou ik het doen? En later kwam er een familielid bij die binnenkort met recept en gerecht, naam en toenaam zowaar in een kookboek staat! Kan ik niet tegenop boksen hoor.
Nee, ik dek de tafel wel. Pak ik helemaal uit: mooie borden, servetten, glanzend servies, schalen waar de pasta (blijkbaar) prinsheerlijk in ligt te relaxen, takken, bloemen, kaarsen… gewoon er een hele gezellige tafel van maken. Da’s dan weer mijn ding.
Het gerecht op deze foto komt wel uit mijn eigen hoge hoed, alleen bedoeld om er een mooie foto van te maken. Want vraag niet hoe het heeft gesmaakt…
Groetjes, Saskia