Wie mij heeft zien fotograferen in die openbare ruimtes, heeft zichzelf vast een breuk gelachen. Omdat met de lampen aan er mooie licht/schaduw-schakeringen te zien waren, stond ik telkens of te zwaaien of heen-en-weer te lopen of te springen. Vast hilarisch om het af te zien. Want ja, slimme lampen branden dus niet altijd. Geen beweging, dan zijn ze gewoon uit. Slim… dat wel. Handig… voor mij toen niet zo:-))
Maar in al mijn enthousiasme had ik het niet eens door, dat geren. Want wat een mooi schouwspel kreeg ik te zien op de muren, tussen de traptredes door, in de ramen van de deuren. Je kan mij niet blijer maken (bijna dan). In mijn eigen bubbel. Spelen met licht, schaduw en halfschaduw. Strakke foto’s, hoe “simpel” in mijn ogen zo mooi kan zijn.
Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn…..
Wilhelm BV, bedankt dat ik weer zo’n mooi project van jullie op de foto mocht vastleggen.
Groetjes, Saskia